Gen 1:26 En God zei: laten Wij mensen maken naar Ons beeld, naar Onze gelijkenis en laten zij heersen over de vissen van de zee, over de vogels in de lucht, over het vee, over heel de aarde en over al de kruipende dieren die over de aarde kruipen.

 

God heeft ons heerschappij gegeven en dat is een hoge verantwoordelijkheid. Dit betekent dat wij onze dieren moeten leiden, zoals Hij ons leid. Met liefde, met duidelijkheid en met de regels die God heeft vastgesteld in de natuurwetten.

 

Het grootste probleem in onze samenleving is dat we niet meer weten hoe honden met elkaar omgaan in roedels. Doordat deze kennis ontbreekt, is het makkelijk om misleid te worden met de theorieën die hoogtij vieren in Nederland. De theorieën dat een hond door middel van omkoping en trucjes een sociale stabiele hond zou kunnen worden.

Na de vele trainingen komen mensen er al snel achter dat de hond meestal netjes zijn trucjes doet, maar dat ze daarnaast een ernstig gedragsprobleem hebben. Jagen, nervositeit,  agressie, angsten, verlatingsangst, angst voor knallen enz. enz. Er is maar 1 reden waarom onze honden deze problemen hebben. Ze missen een leider die ze helpt met het leren van zelfbeheersing, rust en het geheel vertrouwen op de mens als hun leider. Als een hond zich totaal overgeeft aan zijn leider, dan vallen alle vormen van gedragsproblematiek in 1 klap weg. Het vertrouwen komt als ze hun leider zien als iemand die de hele wereld aankan en hen kan leiden. Denk aan een kind met zijn papa. Dit zal nooit gebeuren als een leider zijn hond moet omkopen om iets van hem gedaan te krijgen. Hiermee verliest een hond alle respect. Ze zullen je nog steeds heel aardig vinden, maar in tijd van nood hebben ze niemand om op te bouwen en gaan ze hun probleem zelf oplossen. 

 

Als ik met een hond werk ga ik uit van het principe van hoe God de natuur heeft gemaakt. In de natuur zegt een hond nooit tegen een andere hond wat hij moet doen. Toch weet elke hond wat zijn plaats is en wat er van hem verwacht wordt. Hoe werkt dat dan?
In de genen van de hond zit al ingebouwd dat ze de leider willen "pleasen", dus in principe zullen ze een leider volgen en hem spiegelen, waardoor ze precies doen wat de leider doet en daar niet van af wijken. Het is dus niet nodig om een hond allemaal commando s te leren om hem te laten weten wat u wil. Als u niet tegen de deur aanspringt als er iemand aanbelt, zou uw hond dat ook niet moeten doen. Als u niet een andere hond aanvalt, zou uw hond dat ook niet moeten doen. Als u niet de jacht inzet op een ander beest, hoort uw hond dat dus ook niet te doen. Als u niet bang wegrent bij een knal, zou uw hond ook niet bang moeten worden.
De leider neemt het voortouw in alles en de rest van de roedel volgt zijn voorbeeld.

Hoe komt het dan dat de meeste honden zelf het voortouw nemen in onze maatschappij en niet meer hun "mensenleider" volgen?
Omdat wij niet meer gezien worden door onze hond als leider. Dat is het hele probleem. En dit is precies waar ik hulp bied en een oplossing voor de soms vergevorderde problemen, zodat de hond u weer ziet als leider.


Wat we eerst moeten weten is wat er zou gebeuren in een roedel als de wetten van de leider overtreden worden.
Stel  een van de honden gaat op eigen houtje de jacht inzetten of een andere hond van de roedel aanvallen, wat zou er dan gebeuren? De roedelleider grijpt in. Hij zorgt hiermee dat zijn roedel stabiel blijft en er geen onrust komt. Hij doet dit door een korte correctie te geven met zijn bek. Hij tikt de andere hond aan en laat hem hiermee weten dat de grens bereikt is en hij beter kan ophouden. Gaat de ander dan toch door, dan wordt t een gevecht waarbij  een of beiden veel schade hebben. Maar omdat de honden dit weten, en niemand schade wil leiden, binden ze al snel in na de eerste tik en is er weer kalmte.

Hoe doen wij dit tegenwoordig? De mens vind corrigeren van nature een nare bezigheid. Dus hebben we bedacht dat we hoger staan dan de natuur en een betere manier kunnen verzinnen. Dus in plaats van een correctie te geven voor een overtreding van onze wetten, geven we een commando.
Als we commando s gebruiken wat we willen dat de hond doet, is dat vaak omdat we eigenlijk iets anders "niet willen" (zoals jagen, springen, bijten, trekken aan de lijn etc)
Stel u heeft een hond die uw bezoek bespringt of bijt. Dan proberen we vaak de hond bij het bezoek weg te houden door hem het commando "plaats" te geven. De hond zal dan heel even op zijn plaats gaan, maar hij zit daar nog net zo opgewonden als daarvoor, hij wacht op zijn kans om nog steeds naar het bezoek te gaan. Er is geen rust gecreeerd en de hond heeft niet begrepen dat hij een regel zou overtreden door het bezoek te bespringen of bijten, want niemand heeft hem daarvoor gecorrigeerd.

We zijn een ster geworden in het vermijden van corrigeren en daardoor begrijpen honden niets meer van ons.

Een correctie is altijd fysiek en kort. Het helpt dus niets om tegen een hond te schreeuwen of " nee" te roepen. Het is niet alleen onlogisch voor een hond maar in uw stem klinkt al gauw irritatie en daardoor wordt de hond ook geirriteerd. Daarnaast is een correctie altijd kort , dus even de hond kort aantikken. Het moet dus niet lang duren of trekken of duwen worden. Sommige mensen pakken een hond in zijn nekvel of drukken hem op de grond. De hond kan daarvan in paniek raken en zal het zien als aanval ipv als correctie, waardoor ze soms zelfs terug aanvallen omdat ze in het nauw gedreven worden
Een correctie moet tijdig en in rust gegeven worden zodat u zelf nog in een liefdevolle stemming bent en een hond wat probeert te leren en niet dat u zich aan het afreageren bent.

Leiders in een roedel zijn degenen die het sterkst zijn en het beste in staat zijn om hun roedel in leven te houden. De andere honden voelen zich veilig bij een leider die hen kan verdedigen in tijd van nood. Deze leiders hebben naast de taak van het beschermen van hun roedel en verzorgen van eten en drinken, ook de taak om hun roedel onder controle te houden.
In een roedel gaan honden nooit zomaar in hun eentje op jacht en niemand doet zijn eigen ding. In alles letten ze op hun leider en doen ze wat hij doet.
Gaan ze toch hun eigen gang dan worden ze daar meteen voor gecorrigeerd. De roedel is een goed lopende machine waarvan alle radartjes met elkaar samenwerken.

Hoe moeten wij nou een leider "hond" worden?
We moeten de hond gaan vertellen wat de grenzen zijn. Als de hond respect krijgt voor onze grenzen, krijgt hij respect voor ons. We vragen niet veel, maar de dingen die we vragen moeten nageleefd worden. Ik heb altijd de stelregel voor mijn honden en de honden die ik train: respecteer anderen (hert, hond, kat, bezoek), blijf bij je roedel en kom als ik roep. Als ze dit doen zijn alle problemen waar wij vaak zo moeilijk over doen opgelost.
Als die grenzen overtreden worden is er een consequentie aan verbonden en wordt de hond even kort aangetikt zodat hij weet dat hij de grens over is gegaan. De hond zal dan meteen begrijpen dat dat dus niet de bedoeling is en het in de meeste gevallen al snel opgeven.
In de ernstigere gevallen die hier vaak voor therapie komen, laat een hond zich niet aantikken, omdat hij al heeft geleerd zoveel disrespect te hebben voor mensen dat hij meteen terug aanvalt of gewoon helemaal niet reageert en rustig verder gaat met zijn gedrag. Ook kan het zijn dat de hond weet dat de mens langzamer is en zorgt hij dat je niet bij hem kan. In deze gevallen is het een uitkomst om hem kort aan te tikken met gebruik van een correctiebandje. Dit werkt met een statische trilling en zorgt ervoor dat je hand ook over grote afstanden reikt.
Mensen denken vaak dat dit zielig is of pijn doet, maar dat is niet de bedoeling. Het is de bedoeling dat de hond alleen even schrikt, zodat hij je weer hoort. In de gevallen dat we werken met de band zult u dus ook altijd eerst de band op uw hand testen zodat u weet dat het geen pijn doet.
De band is een goed hulpmiddel in sommige gevallen maar helaas wordt de band vaak verkeerd ingezet. Het is niet de bedoeling dat de hond alleen met zijn gedrag stopt omdat hij anders een correctie krijgt, maar dat het gehele probleem wordt aangepakt en dat de hond zijn rust terug vind en de connectie herstelt met zijn baasje. Dit zal nooit bereikt worden door alleen maar een knop in te drukken en er is dus meer voor nodig dan alleen een band. De band is een hulpmiddel in het geheel en niet iets dat ingezet moet worden door leken als een stopmiddel. 
Het is de bedoeling dat je de hond kalmte en rust aanleert en niet dat je de band als noodstop gebruikt als hij al vol in de jacht zit of in de uitval. Het is noodzakelijk om te weten hoe u uw hond in rust kan houden zodat het gedrag niet eens ontstaat ipv dat u het gaat corrigeren als het al veel te laat is.

Ik werk zelf met de professionele dogtra banden. Mocht u zo'n band willen aanschaffen dan is daartoe de mogelijkheid. Ook is er een mogelijkheid tot huur-koop. 

 

Wat kunt u verwachten van de gedragstherapie?

In de therapie zal ik eerst zelf de hond helpen. Daarna neemt u het over en leert u hoe u dit zelf zo kan houden. Aan het eind van de therapie dient het gewenste gedrag bereikt te worden.

Honden dienen aan het eind van de therapie zonder blaffen,  trekken, uitvallen of jagen  weer langs andere dieren en mensen te lopen en ze te negeren.

Honden dienen aan het eind van de therapie rustig  zonder te blaffen of slopen thuis te kunnen blijven.

Honden dienen aan het eind van de therapie bij u te blijven zelfs bij knallen, gevaar of andere triggers.

Honden dienen zich rustig te gedragen in alle omstandigheden.

 

Na de therapie houden we telefonisch contact zodat u bij eventuele vragen weet wat u moet doen.

 

Veel mensen zijn bang voor het gebruiken van een correctieband. In veel gevallen, wanneer een hond al vast zit in een bepaald gedrag wat ernstige vormen aanneemt, kan dit een goed hulpmiddel zijn.

Hieronder een filmpje van een van mijn klanten naar aanleiding van het wetsvoorstel om de correctiebanden te gaan verbieden. 

 

Helaas is het wetsvoorstel erdoor en is vanaf 1 jan. 2022  het gebruik van de correctieband verboden. 

 

Een onhandelbare rottweiler reu van pas 14 weken oud... van dierenartsen tot (rottweiler)trainers, niemand nam mij serieus, totdat ze hem zelf meemaakten en er vervolgens ook niks mee konden! Dit zou niet goed komen en uiteindelijk gevaarlijk worden, was het oordeel. Een leven bestaande uit benches, hekken en muilkorven.
Omdat ik het heel logisch vond dat je een dier het beste kunt benaderen zoals het in de natuur ook gebeurd, kwam ik bij Lies uit.
Gelukkig nam zij mij wél gelijk serieus. Ze heeft mij geleerd hoe ik hem moet begeleiden, en met succes..
Niet meer bijten, stelen, slopen en eten/spullen beschermen. Geen onhandelbaar, ongeleid projectiel. Gewoon een lieve, rustige en vrolijke (inmiddels) puber met respect voor mens en dier, die netjes los en aan de riem loopt. Wat een rust voor mij en wat een 100x beter leven voor hem. Overal mee naartoe, lekker los lopen en geen bench meer.
Ik ben er misschien nog niet helemaal, maar ik heb alle vertrouwen in de toekomst.
Om een lang verhaal kort te maken.. Ik kan de hulp van Lies bij iedereen van harte aanbevelen, niet alleen effectief maar ook zeer betrokken, en daarnaast ook gewoon een leuk mens! Lisanne en Ollie

 

 

Meest gestelde vragen: