Vertoont mijn hond angstagressie?
Als mensen me opbellen en me vertellen dat hun hond angstagressie vertoont, is mijn eerste vraag altijd: hoe weet u dat? Meestal is het antwoord dat ze dat ergens op internet hebben gelezen of van een trainer hebben gehoord. Waarom willen we zo graag dat het angstagressie is en niet gewoon agressie? Omdat het dan eigenlijk niet de schuld is van ons schattige bolletje wol. Hij kan er eigenlijk niets aan doen. Dat is inderdaad fijner om te geloven, maar dat gaat u niet van uw probleem afhelpen. U zal hem dan namelijk altijd blijven behandelen als slachtoffer in plaats van als dader. Dit creëert dat u uw hond gaat geruststellen als hij dit gedrag vertoont, terwijl dat hem nog meer zal stimuleren om dit gedrag te blijven volhouden.
Hoe weet u dan of u te maken heeft met angstagressie of met agressie? Als een hond de aanval inzet en dus ‘vooruit gaat’ is het altijd agressie. Er is geen hond die angstig is en dan aanvalt.
Wat doen ze dan wel als ze angstig zijn?
Ze rennen weg. En als ze wegrennen en niet verder kunnen rennen en in het nauw zijn gedreven, zullen ze heel soms angstagressie vertonen door om zich heen te bijten (dus nooit gericht en nooit echt bijten) en dan zo snel mogelijk weer wegrennen. Deze vorm van agressie zie ik bijna nooit in Nederland. Waarom niet? Omdat honden hier bijna nooit mishandeld worden. In het buitenland zie je dit heel veel en hebben de honden dus ook bijna nooit gevechten, behalve als ze echt niet weg kunnen en zich moeten verdedigen om hun leven te redden.